بسم الله نگفت

 

شخصی بنام عبدالله ابن یحیی وارد بر امیرامومنین (علیه السلام) شد و بر کرسی که آنجا بود نشست

افتاد و سرش شکست  حضرت (ع) سرش را پانسمان کردند

و فرمودند: الحمدالله الذی جعل تمحیص ذنوب شیعتنا فی الدنیا بمحنتهم

خدا را شکر که شیعیان ما در همین دنیا سزای اعمالشان را می بینند،

پرسید خطای من اینجا چه بود؟ فرمود بسم الله نگفتی و نشستی  (تفسیر برهان ج1 ص45)